-[भीम कुमाखी]
विचित्र छ यो दुनियाँ
अमूर्त यो परिवेशमा
कोही हाँसिरहेछन्/कोही रोइरहेछन्
मझधारमा अल्झिरहेछन्
कयौँ अभियात्रीहरु
समयको बेग्लै अवस्थामा
अलपत्र मरिरहेछन्
अस्तित्व खोज्ने जिन्दगीहरु ।
अस्तित्वविहीन हरपलहरु
चपरीमुनिका मूर्दा हुन्
संस्कारको अन्तिम चितामा
जब अन्त्य हुन्छ अस्तित्व
सत्यतामा बाँच्न छोडेर
केवल अंशबण्डामा
अवैध मुकुण्डो पहिरिएर
आफ्नै स्वार्थको
डङ्का पिट्दै हिडिरहेछन्
अस्तित्व खोज्ने जिन्दगीहरु ।
वर्गीय पक्षधरता गोजीमा पट्याएर
सर्वहारा अधिकार
बन्द पिजडामा कैद गर्ने
यथार्थताहीन तर्क गरेर
केवल स्वार्थको बलेसी चुहाउने
आशाको क्षितिज उघार्न
आँट र साहस नभएकाहरु
एकोहोरिएर पाइला चालिरहेछन्
र, आफ्नै मात्र डम्फु बजाइरहेछन्
अस्तित्व खोज्ने जिन्दगीहरु ।
युग बुझ्नुमा छ अस्तित्व
दुनियाँ बदल्नुमा छ जिन्दगी
संसार जित्नुमा छ अस्तित्व
सही बाटो हिड्नुमा छ जिन्दगी
जिन्दगी अस्तित्वमा बाँच्छ
र, अस्तित्व जिन्दगीमा
वास्तविकताका पारखी हुन् यी
सत्यको मानहानी गर्ने
कुलङ्गारहरुको प्राण होइनन्
अस्तित्व र जिन्दगी ।
२०६८ पुस २१, ललितपुर
